interpreter در برنامهنویسی یک نرمافزار است که وظیفه تفسیر و اجرای کد منبع برنامه را بر عهده دارد.
توابع اصلی interpreter عبارتند از:
– تفسیر دستورات: interpreter کد منبع برنامه را خط به خط میخواند و هر دستور را تفسیر میکند.
– اجرای دستورات: پس از تفسیر هر دستور، آن را به زبان ماشین ترجمه و اجرا میکند.
– مدیریت متغیرها: متغیرها را در حافظه مدیریت و نگهداری میکند.
– ارتباط با محیط اجرا: برای ورودی/خروجی، دسترسی به فایل و … ارتباط برقرار میکند.
با interpreter، نیازی به کامپایل کد منبع نیست و میتوان برنامه را خط به خط تفسیر و اجرا کرد. این امر باعث سریعتر شدن چرخه توسعه میشود. از جمله زبانهایی که از interpreter استفاده میکنند میتوان به پایتون، روبی، پرل اشاره کرد.